Dostęp do sieci

Optical Access Network (OAN) odnosi się do rodzaju sieci dostępowej, która wykorzystuje światłowód jako medium transmisyjne w całości lub w części pomiędzy centralą lokalną lub modułem zdalnym a użytkownikiem. Obecna sieć dostępowa to głównie miedź (np. skrętka telefoniczna), która charakteryzuje się dużą awaryjnością oraz wysokimi kosztami utrzymania i eksploatacji. OAN został wprowadzony po pierwsze w celu obniżenia kosztów utrzymania i eksploatacji oraz awaryjności sieci miedzianych, po drugie w celu wsparcia rozwoju nowych usług, zwłaszcza usług multimedialnych i szerokopasmowych, aw końcu w celu poprawy wydajności dostępu użytkowników. Usługi transmisyjne po kablach miedzianych często podlegają różnym zakłóceniom i ograniczeniom odległościowym, szybkości dostępu użytkowników nie są na ogół bardzo wysokie, odległość transmisji jest zwykle ograniczona do 10 km, natomiast światłowodowa sieć dostępowa, technicznie lepsza od sieci miedzianych, podlega zakłócenia środowiskowe i ograniczenia odległości daleko od sieci miedzianych oraz szybkości transmisji światłowodów niż tradycyjne szybkości transmisji miedzi, z bardzo oczywistym potencjałem rozwojowym. Wykorzystanie światłowodowej sieci dostępowej stało się głównym sposobem rozwiązania problemu rozwoju spokojnej telekomunikacji, światłowodowa sieć dostępowa jest nie tylko odpowiednia dla nowych komórek użytkowników, ale także potrzeba aktualizacji istniejącej miedzianej sieci kablowej jest głównym środkiem alternatywnym.

Optyczną sieć dostępową można podzielić na pasywną sieć optyczną (PON) i aktywną sieć optyczną (AON) w zależności od tego, czy zewnętrzne urządzenia transmisyjne sieci dostępowej zawierają sprzęt źródłowy.

Aktywne sieci optyczne (AON)
Obecne aktywne sieci dostępu optycznego odnoszą się głównie do zintegrowanych systemów nośnych pętli cyfrowej (IDLC). Aktywne sieci optyczne wykorzystują podział multipleksera elektrycznego w celu zwiększenia odległości transmisji i charakteryzują się prostą technologią, łatwą implementacją i dużymi możliwościami sieciowymi. [2] 
Ze względu na niską cenę technologii IDLC oraz pierwsze cechy transmisyjne sprawiają, że jest ona głównym nurtem technologii wąskopasmowych sieci dostępowych, DLC nie jest technologią nową, lecz połączoną z otwartym interfejsem V 5.1/V 5.2 i transmitowaną na światłowodzie zintegrowanym DLC (IDLC) , pokazuje silną witalność, obecne 130 milionów linii abonenckich w Stanach Zjednoczonych, DLC/IDLC zajmuje 36 milionów linii, z czego IDLC stanowi 27 milionów linii.

Pasywna sieć optyczna (PON)
Pasywny minimalizuje koszt pętli światłowodowych i oferuje większe korzyści i potencjał wzrostu, ponieważ światłowód ma dużą pojemność i może zapewnić użytkownikom sprawdzony strumień danych do pobrania 155 Mb/s.
Pasywne sieci dostępu optycznego wykorzystują rozdzielacze optyczne do rozdzielania, łatwej rozbudowy i wdrażania usług oraz niskich kosztów utrzymania.

EPON
Nowa technologia, EPON (Ethernet PON, znana jako GPON przez ITU), wyłoniła się z pomysłu połączenia pasywnych sieci optycznych w warstwie fizycznej z najbardziej obiecującą warstwą 2 Ethernet przyszłości. Nowa kombinacja, która może zapewnić większą przepustowość, niższe koszty i szersze możliwości serwisowe. Schemat blokowy architektury pokazano na rysunku 1. 

Technologia EPON łączy unikalne zalety struktury sieci pasywnych sieci optycznych z tradycyjnymi niskimi kosztami zalet Ethernetu, czyniąc go bardziej konkurencyjnym w dziedzinie dostępu. Ta przepustowość może w pełni zaspokoić zapotrzebowanie użytkowników na dostęp w następnych dziesięcioleciach.

Technologia APON
Technologia APON łączy zalety ATM i PON z szybkością transmisji do 622Mb/s/155Mb/s, zapewniając efektywną kosztowo platformę do dostarczania usług multimedialnych i efektywnego wykorzystania zasobów sieciowych, stanowiąc ważny strategiczny kierunek rozwoju sieci dostępowych w era multimediów.
Jego zalety to: połączenie wielousługowej obsługi wielu przepływności ATM i transparentnej transmisji szerokopasmowej PN, z bardzo elastycznym dostępem do usług; zakres świadczonych usług od usług dystrybucji obrazu z interaktywnością po transmisję danych, interkonekt LAN, transparentne kanały wirtualne itp.; i lepszą wydajność kosztową.

WDMPON
Zwielokrotnianie z podziałem długości fali (WDM) to skuteczny środek techniczny wykorzystania zasobów przepustowości światłowodu zarówno w optycznych sieciach transportowych, jak i optycznych sieciach dostępowych. WDM jest szeroko stosowany w optycznych sieciach transportowych, a zastosowanie WDM w sieciach dostępowych również wzbudziło zainteresowanie, z zakończenie przez ITU-T prac nad standardem dla szerokopasmowych sieci dostępowych wykorzystujących WDM (Rekomendacja nr G.983.3). 
Sieci szerokopasmowego dostępu optycznego wykorzystujące WDM mają duże możliwości transmisji usług, a oprócz możliwości przesyłania sygnałów ATM mogą również przesyłać usługi dystrybucji obrazu i dodatkowe sygnały cyfrowe przy użyciu ulepszonych pasm, a także mogą zapewniać użytkownikom wszystkie nowe znane obecnie usługi i w trakcie dyskusji.

Pasywne sieci dostępu optycznego (PON) składają się na ogół z trzech elementów: terminala linii optycznej OLT, jednostki sieci optycznej ONU, optycznej sieci dystrybucyjnej ODN, w której znajdują się OLT i ONU rdzeniowe elementy sieci dostępu optycznego.

OLT to Optical Line Terminal, czyli urządzenie telekomunikacyjne służące do podłączenia magistrali światłowodowej, będące odpowiednikiem switcha lub routera w tradycyjnej sieci komunikacyjnej. Umieszczone na końcu lokalnym, najważniejsze wykonywane funkcje to planowanie ruchu, kontrola bufora oraz zapewnianie zorientowanych na użytkownika pasywnych interfejsów sieci światłowodowych i alokacja przepustowości. Mówiąc najprościej, spełnia dwie funkcje: upstream, zapewnia dostęp upstream do sieci PON; downstream wysyła pozyskane dane przez sieć ODN i dystrybuuje je do wszystkich terminali użytkowników ONU.

ONU to jednostka sieci optycznej, która ma dwie role: selektywne odbieranie transmisji wysyłanych przez OLT oraz odpowiadanie OLT, jeśli dane muszą zostać odebrane; oraz do zbierania i buforowania danych Ethernet, które użytkownik musi wysłać, oraz wysyłania danych z pamięci podręcznej do OLT zgodnie z przydzielonym oknem wysyłania.
Różne wdrożenia ONU w sieci FTTx mają różne metody dostępu, na przykład FTTC (Fiber To The Curb): ONU są umieszczane w centralnej serwerowni komórki; FTTB (światłowód do budynku): jednostki ONU są umieszczane w puszce przyłączeniowej budynku; FTTH (Fiber To The Home): Jednostki ONU są umieszczane w użytkowniku domowym.

Poniżej zdjęcie produktu EPON ONU

ONT to optyczny terminal sieciowy, który jest jednostką końcową FTTH, powszechnie znaną jako „kot optyczny”, podobnie jak kot xDSL, podczas gdy ONU to optyczna jednostka sieciowa, która może mieć inne sieci między sobą a końcem użytkownik. ONT jest częścią ONU. Poniżej schemat produktu GPON ONT.

Schemat produktu GPON ONT

OLT to strona zarządzania, a ONU to terminal; włączenie usługi ONU jest przesyłane przez OLT, a oba są w relacji master-slave. Wiele ONU może być podłączonych do jednego OLT poprzez rozgałęźniki.

ODN to Optical Distribution Network, ODN to optyczna sieć kablowa FTTH oparta na sprzęcie PON. Jest to fizyczny kanał transmisji optycznej między OLT i ONU, a jego główną funkcją jest zakończenie dwukierunkowej transmisji sygnałów optycznych, zwykle składających się z kabli światłowodowych, złączy optycznych, rozdzielaczy optycznych i sprzętu pomocniczego do instalowania i podłączania tych urządzeń , którego najważniejszym elementem jest rozdzielacz.
Funkcjonalnie ODN można podzielić na cztery części: podsystem kabla zasilającego, podsystem kabla dystrybucyjnego, podsystem kabla dostępowego i podsystem terminala światłowodowego od końca biura do końca użytkownika.

W rozwoju FTTx warstwa dostępowa wymaga ogromnej nowej światłowodowej sieci dystrybucyjnej, czyli sieci ODN.

Ascent Optics może dostarczyć następujące produkty do aplikacji sieciowych z dostępem optycznym