در دنیای سخت افزار شبکه، دانستن تفاوت های ماژول های فرستنده گیرنده SFP، SFP+، SFP28، QSFP و QSFP28 بسیار مهم است. ماژول Small Form-Factor Pluggable (SFP) یک رابط شبکه فشرده و داغ را معرفی کرد که طراحی شبکه را تغییر داد. از سرعت 1 گیگابیت در ثانیه پشتیبانی می کرد که در مراحل اولیه ارتباطات اترنت سریع و گیگابیت اترنت را تامین می کرد. با افزایش نیاز به نرخ داده بیشتر، ماژول های SFP+ معرفی شدند که می توانستند تا 10 گیگابیت بر ثانیه را مدیریت کنند، بنابراین آنها را برای استفاده در مراکز داده در میان سایر شبکه های پرسرعت ایده آل می کرد.
فرستنده های SFP (Small Form-Factor Pluggable) و QSFP (Quad Small Form-Factor Pluggable) عمدتاً توسط "factor form" متمایز می شوند که نحوه عملکرد آنها را تعیین می کند و می توانند در سیستم های شبکه استفاده شوند. به طور کلی، SFP برای جریان های داده منفرد طراحی شده است. اندازه آن در مقایسه با سایرین کوچکتر است اما می تواند تا سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه را پشتیبانی کند که آن را برای کارهای انتقال داده در مقیاس کوچک یا پراکنده مناسب می کند. برعکس، با چهار کانالی که قادر به عبور از مقادیر زیادی داده هستند - تا 4 برابر بیشتر از آنچه SFP ها در حال حاضر اجازه می دهند - ماژول های QSFP در مناطق پرجمعیت که صرفه جویی در فضا و سرعت های ارتباطی سریعتر ضروری است بسیار محبوب شده اند. این مناطق می‌توانند شبکه‌های محاسباتی بزرگی مانند شبکه‌هایی باشند که در مراکز داده بزرگ در سرتاسر جهان یافت می‌شوند، جایی که اتصالات با پهنای باند بالا نیاز به اشتراک‌گذاری منابع محدودی دارند تا هر کاربر بدون تأخیر یا سایر مسائل مربوط به تأخیر دسترسی برابر داشته باشد. بنابراین، بسته به فاکتور شکل، هر کدام کاربرد منحصر به فرد خود را در محیط های مختلف شبکه دارند.
با توجه به تراکم پورت و سازگاری کلی سیستم، می‌توانیم ببینیم که یک ماژول QSFP چهار برابر بیشتر از یک ماژول توان خروجی را می‌دهد. ماژول SFP اشغال یک فضای فیزیکی یکسان است. اگر بخواهیم پورت های زیادی را در یک منطقه محدود بخواهیم، مانند مراکز داده که برای چندین کاربر به طور همزمان آماده می شوند، در حالی که سعی می کنیم از فضای زیادی از کف استفاده نکنیم، انتخاب بسیار خوبی است. بیشتر قابلیت همکاری گسترده بین این دو نوع دستگاه، ادغام آسان در شبکه های موجود را تضمین می کند، در نتیجه گزینه های مقیاس پذیری موجود در مرحله طراحی شبکه را افزایش می دهد. به این ترتیب، اکثر روترها یا سوئیچ‌ها دارای اسلات‌هایی هستند که بسته به نیاز پهنای باند مورد نیاز، می‌توانند هر نوع را بپذیرند، به عنوان مثال، پهنای باند کمتر با استفاده از sfp با توان ارزان‌تر یا ظرفیت بالاتر با استفاده از ماژول‌های فرستنده گیرنده qsfp مصرف‌کننده انرژی پرهزینه، در نتیجه مسیر رشد هموار بدون نیاز به سرمایه را ممکن می‌سازد. ارتقاء می دهد.
وقتی صحبت از توانایی‌های انتقال داده می‌شود، ماژول‌های QSFP (Quad Small Form-factor Pluggable) و SFP (Small Form-factor Pluggable) می‌توانند بسته‌ها را با نرخ‌های مختلف انتقال دهند. این دستگاه‌ها که در ابتدا برای شبکه‌های 1G ساخته شدند، در طول زمان برای پشتیبانی از ظرفیت‌های بالاتر تکامل یافته‌اند، با ماژول‌های SFP کنونی که می‌توانند تا 10 گیگابیت در ثانیه را با پهنای باند بیشتری مدیریت کنند. با این حال، به دلیل طراحی چهار کاناله آن، که امکان انتقال اطلاعات بالاتری را فراهم می کند - 40 گیگابیت بر ثانیه و بالاتر، طبق ادعای برخی سازندگان - QSFP در میان کسانی که به اتصال سریع بین هاست ها در مجاورت نزدیک مانند داخل نیاز دارند تبدیل به محبوبیت شده است. مراکز داده که در آن بسیاری از ماشین‌ها به هم متصل شده‌اند، قفسه‌ها یا کابینت‌هایی که از طریق سوئیچ‌ها به هم متصل شده‌اند، به پهنای باند عظیمی نیاز دارند، بنابراین حداکثر استفاده باید با تمام ابزارهای ضروری حاصل شود.
ماژول‌های QSFP علی‌رغم ظرفیت بالای داده‌ها، در مقایسه با فناوری انتقال داده نشان‌داده‌شده توسط QSFP28 رنگ پریده‌اند. برخلاف مدل های قبلی خود، این ماژول ها یک کانال واحد هستند که تا 100 گیگابیت بر ثانیه نرخ داده را با استفاده از همان فرم فاکتور اما کارآمدتر و با یکپارچگی سیگنال بهتر پشتیبانی می کنند. در این مورد، می‌توان گفت که مراکز داده نسل بعدی یک نامزد ایده‌آل در qsfp28 و همچنین محاسبات ابری یا محیط‌های محاسباتی با کارایی بالا پیدا خواهند کرد. مهمترین پیشرفت فقط در مورد اجازه دادن به حجم بیشتری از اطلاعات به یکباره نیست. در عوض، این قابلیت بدون افزایش مصرف برق به طور متناسب به دست آمده است، بنابراین راه حلی با انرژی کارآمدتر ارائه می شود. از جمله، به این معنی است که کسب‌وکارها هنگام ارتقای شبکه‌ها نیازی به پاره کردن زیرساخت‌های موجود ندارند، زیرا qsfp+ می‌تواند در کنار سازگاری qsfp28 کار کند و به آنها اجازه می‌دهد این کار را انجام دهند و در عین حال سرمایه‌گذاری‌های کابلی را به نقاط بسیار بیشتری نسبت به قبل گسترش دهند. شاید مهمتر از آن، سرعت به تنهایی باشد – با تمرکز بر کارایی، مقیاس پذیری، و مقرون به صرفه بودن برای کاربردهای پهنای باند بالاتر که نشان می دهد روندهای صنعت از اینجا به بعد به کجا خواهد رفت.
روی کاغذ، بله، زیرا از نظر فیزیکی، نباید مشکلی در قرار دادن یکی در دیگری وجود داشته باشد، اما از نظر عملی، خیر، زیرا قرار دادن چنین دستگاهی منجر به عملکرد آن تنها با حداکثر نرخ پشتیبانی شده توسط پورت می شود، که معمولاً برابر با 40 گیگابیت بر ثانیه است. از این توضیحات راه‌اندازی می‌بینیم که هنوز مقداری انعطاف‌پذیری در طول ارتقاء در شبکه‌ها وجود دارد، بنابراین در صورت لزوم می‌توان راه‌های ارزان‌تری را برای بهبود گام به گام عملکرد شبکه انتخاب کرد، اما اگر انتظار می‌رود همه ویژگی‌های ارائه شده به درستی عمل کنند، باید در پورت‌های مناسب وارد شود. به عنوان محیط های ابزار Qsfp28.
هنگامی که قابلیت‌های انتقال داده‌ها را بین ماژول‌های SFP28 و QSFP28 مقایسه می‌کنیم، ضروری است که بدانیم آنها از نظر طراحی و عملکرد شبکه برای چه چیزی مناسب هستند. ماژول SFP 28 در برنامه های تک کانال عالی کار می کند زیرا تا 25 گیگابیت بر ثانیه را ارائه می دهد. این بدان معنی است که می توان از آن در جاهایی استفاده کرد که نیاز به پهنای باند بالا در هر کانال وجود داشته باشد اما نیاز کلی برای پهنای باند متوسط باشد. از سوی دیگر، ماژول های QS FP28 برای برنامه های کاربردی با چگالی بالا ساخته شده اند. آنها می توانند چهار کانال را ارائه دهند که هر کدام با سرعت 25 گیگابیت در ثانیه کار می کنند، بنابراین تا 100 گیگابیت بر ثانیه را ارائه می دهند.
در اینجا برخی از عوامل کلیدی هنگام تصمیم گیری در مورد SFP-28 یا QS-FP28 آورده شده است
در نتیجه، شما باید هر یک از ماژول ها را بسته به نیازهای خاص خود انتخاب کنید، از جمله پهنای باند مورد نیاز، تراکم پورت، محدودیت های بودجه و طرح های مقیاس پذیری با شبکه های آینده. برای پهنای باند کمتر اما نیاز به تراکم پورت بیشتر، به سراغ SF P-8 بروید، در حالی که موقعیت های پهنای باند بالاتر، طراحی های مقیاس پذیر کانال را می طلبد که با استفاده از Q SF P-8 تحقق یابد.
وقتی صحبت از فرم فاکتور و چگالی پورت می شود، باید به اندازه و همچنین رابط اتصال SFP28 و QSFP28 نگاه کنیم. برای برنامه های کاربردی 25 گیگابیت بر ثانیه ساخته شده اند، آنها کوچکتر شده اند تا در هر دستگاه شبکه پورت های بیشتری وجود داشته باشد، که برای فضاهایی با فضای محدود اما نیاز به اتصالات با پهنای باند بالا خوب است. برعکس، یک ماژول QSFP28 دارای چهار خط است که هر کدام 25 گیگابیت بر ثانیه را پشتیبانی می‌کنند، بنابراین در مجموع 100 گیگابیت بر ثانیه توان خروجی را می‌دهند. این بدان معنی است که اندازه های فیزیکی بزرگتر، اگرچه سرعت هر پورت بالاتر از هر نوع دیگری که قبلا ذکر شد. بنابراین، اگر چیزی سریع اما کوچک می‌خواهید، با SFP ها پیش بروید. در غیر این صورت، از QSFPS استفاده کنید زیرا آنها ظرفیت های زیادی را ارائه می دهند و در عین حال فشردگی را قربانی می کنند.
بهترین راه برای بهینه سازی شبکه شما این است که به دقت آنچه را که در حال حاضر از آن از نظر عملکرد و پتانسیل رشد نیاز دارید در نظر بگیرید. این به تعیین اینکه آیا یک ماژول SFP یا QSFP باید بر اساس مجموعه ویژگی های مربوطه استفاده شود یا خیر، کمک می کند که با انواع مختلف تراکم پورت های موجود امروز و همچنین با آنچه فردا انتظار می رود مطابقت داشته باشد. به عنوان مثال، بسته به ماهیت برنامه(های) خود، ممکن است بین SFP28 در مقابل QSFP 28 انتخاب کنید. اگر بیشتر سرویس‌ها به تعداد زیادی اتصالات با پهنای باند پایین‌تر نیاز دارند، اما به دلیل در دسترس بودن فضای محدود، نیاز به بسته‌بندی محکم در کنار هم دارند، انتخاب فاکتورهای شکل کوچکتر مانند SFF DS یا CS منطقی خواهد بود. با این حال، اگر مقادیر زیادی از ترافیک داده‌ای که در یک سایت تولید می‌شود باید در چند لینک پرسرعت جمع شود، ممکن است در محیط‌های مرکز داده که میزبان‌های بسیار زیادی در کنار هم وجود دارند، پیدا شوند و در نتیجه سطوح عظیمی از اتصال بین بلوک‌های ساختمانی مختلف را در یک واحد مورد نیاز است. مرز سیستم رسانه اتصال لایه پیوند فیزیکی، سپس انتخاب دستگاه‌های با ظرفیت بزرگتر نیز می‌تواند به این هدف عمل کند که هر کدام از گزینه‌ها کافی است زیرا هر دو نسبت به دیگری مزایایی دارند.
همیشه برای طراحی مقاوم در آینده تلاش کنید که بتواند رشد را بدون نیاز به ارتقاء rip-and-replace پشتیبانی کند - این بدان معنی است که قبل از تصمیم گیری در مورد هر راه حل خاصی، فکر کردن به آنچه ممکن است در آینده رخ دهد ضروری است.
دستورالعمل هایی وجود دارد که باید رعایت شود تا اطمینان حاصل شود که فرستنده گیرنده با دستگاه های شبکه به خوبی کار می کند. تجزیه و تحلیل زیر برای کمک به شما در دستیابی به این مهم است:
مشخصات سازنده فرستنده و گیرنده و تجهیزات را تأیید کنید: برای شروع، به توضیحات مفصل ارائه شده توسط هر دو فرستنده گیرنده و همچنین تولید کنندگان تجهیزات شبکه نگاه کنید. لیست‌های سازگاری یا مدل‌های توصیه‌شده را که نشان می‌دهند این دو بخش به طور مشترک ساخته شده‌اند را بررسی کنید.
اینها تنها برخی از زمینه‌های کلیدی هستند که هنگام تعیین سطوح سازگاری بین انواع و مارک‌های مختلف SFP/QSFP در مقابل شبکه‌های مختلف که ممکن است در آنجا مستقر شوند، باید به آنها توجه کرد و از این رو آنها را در عین کارآمدی قابل اعتمادتر می‌کند.
هنگام عیب‌یابی مشکلات سازگاری بین فرستنده‌های SFP و QSFP با تجهیزات شبکه، موقعیت‌های رایج مختلفی رخ می‌دهد. اول از همه، باید بررسی کنید که فرستنده و گیرنده به درستی در پورت قرار گرفته باشد زیرا نصب نادرست اغلب باعث خرابی تشخیص می شود. اگر دستگاه فرستنده گیرنده را شناسایی کرد اما پیوندی برقرار نکرد، تأیید کنید که آیا طول موج، سرعت داده و محیط فیزیکی (مس یا فیبر) با مشخصات فرستنده و گیرنده و دستگاه های متصل مطابقت دارند یا خیر. علاوه بر این، قابلیت همکاری ممکن است تحت تأثیر سفت‌افزار ناهماهنگ یا قدیمی قرار گیرد. بنابراین، توصیه می‌شود به‌روزرسانی‌های سیستم‌افزار یا نرم‌افزار را از سازندگان چنین تجهیزاتی جستجو کنید. هنگامی که با چالش‌های مداوم در این زمینه مواجه می‌شوید، می‌توان از ویژگی‌های تشخیصی مانند نظارت نوری دیجیتال (DOM) استفاده کرد که به شناسایی مشکلات مرتبط با کیفیت سیگنال یا عدم تطابق قدرت کمک می‌کند. در نهایت، اطمینان حاصل کنید که هر کدگذاری اختصاصی که توسط فروشنده تجهیزات شبکه شما استفاده می شود، سازگاری فرستنده گیرنده های شخص ثالث را محدود نمی کند.
هنگام انتخاب بین دو نوع فرستنده گیرنده - SFP یا QSFP - مناسب برای شبکه اترنت خود، باید سه نکته حیاتی را ارزیابی کنید: سرعت، فاصله و حجم داده. به عنوان مثال، اگر یک سیستم معین به انتقال داده با سرعت بالا نیاز دارد، بهتر است از فرستنده‌های QSFP استفاده کنید که تا 100 گیگابیت بر ثانیه را پشتیبانی می‌کنند، که اغلب در مراکز داده یا زیرساخت‌های اصلی استفاده می‌شوند. برعکس، هنگام در نظر گرفتن الزامات کم سرعت مانند دفاتر شعبه یا لینک های بالا با حداکثر 10 گیگابیت در ثانیه (Gbps) که توسط کابل های فیبر نوری تک حالته پشتیبانی می شوند، معمولاً با ماژول های SFP جایگزین می شوند زیرا راه حل های مقرون به صرفه تری را ارائه می دهند. محدوده های کوتاه تر از نظر خود برد، این انتخاب همچنین به چیدمان فیزیکی بستگی دارد که در آن مکان‌های مختلف ممکن است طول‌های متفاوتی بین خود داشته باشند - برخی ممکن است به مسافت‌های طولانی‌تری نسبت به سایرین نیاز داشته باشند، بنابراین به یک راه‌حل نوری نیاز دارند که قادر به انتقال در فواصل بزرگ بدون از دست دادن سیگنال زیادی باشد. استحکام ناشی از میرایی که در اتصالات مسی اتفاق می افتد. آخرین اما نه کم‌اهمیت، سطح ترافیک پیش‌بینی‌شده عاملی حیاتی است که بر فرآیند تصمیم‌گیری در مورد انتخاب ماژول‌های مناسب تأثیر می‌گذارد. بنابراین، مقادیر بیشتری از پهنای باند برای حجم داده‌های بزرگتر مورد نیاز خواهد بود تا از ازدحام ناشی از ظرفیت محدود در طول دوره‌های اوج در شبکه‌ها جلوگیری شود. با بررسی عمیق این موارد، مدیران می‌توانند اطمینان حاصل کنند که بر اساس نیازها و اهداف خود تصمیم می‌گیرند. مقیاس پذیری در آینده.
از نظر هزینه، زمانی که شما به دنبال خرید یک فرستنده گیرنده SFP یا QSFP هستید، هزینه اولیه همه چیز مهم نیست. موارد دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. اینجاست که هزینه کل مالکیت (TCO) مفید است، زیرا شامل قیمت اولیه خرید و همچنین هزینه های عملیاتی و نگهداری در طول عمر آن می شود. در زیر مقایسه ای از جنبه های مختلف بین این دو دستگاه است.
برای خلاصه کردن همه چیز، اگرچه ممکن است Qsfp به دلیل توانایی آن برای پهنای باند بیشتر، در ابتدا به سرمایه گذاری های گران قیمت نیاز داشته باشد. مقیاس‌پذیری و همچنین کارآیی می‌تواند این هزینه‌ها را در جلو به‌ویژه زمانی که با برنامه‌های کاربردی داده فشرده یا برنامه‌ریزی شبکه‌ها برای توسعه سروکار داریم، جبران کند، در حالی که از سوی دیگر تقاضای کم اطلاعات از نقاط شبکه همراه با موقعیت‌های مالی سخت، ما را مجبور می‌کند به سراغ SFPهایی برویم که ارزان‌تر هستند. بسیار مهم است که بدانید شبکه شما از نظر مصرف داده به کجا می‌رود و چه چیزی از نظر اقتصادی بهتر عمل می‌کند.
در آینده، شبکه‌سازی با استفاده از فناوری‌های SFP و QSFP سریعتر، کارآمدتر و مقرون‌به‌صرفه‌تر خواهد بود. 400G و بالاتر به عنوان مرزهای بعدی نرخ انتقال داده مورد هدف قرار می گیرند که همچنان از اپتیک منسجم در QSFP-DD و فاکتورهای فرم OSFP برای پهنای باند بیشتر در مراکز داده و اتصال بین آنها استفاده می کنند. همچنین انتظار می‌رود به لطف روش‌های جدید صرفه‌جویی در مصرف انرژی که در طول زمان توسعه یافته‌اند، توان به ازای هر گیگابیت استفاده شده به‌طور قابل‌توجهی کاهش یابد، به‌ویژه روش‌هایی که در مقیاس‌های بزرگ که هزینه‌های برق می‌تواند تا ۴۰ درصد از هزینه‌های عملیاتی را شامل شود. این بیانیه بر دو چیز دلالت دارد: از یک طرف، تولیدکنندگان می‌خواهند دستگاه‌هایشان انرژی کمتری مصرف کنند و در عین حال به سطوح بالایی از عملکرد دست پیدا کنند. با این نوع پیشرفت‌ها، باید انتظار ماژول‌های یکپارچه‌ای را داشته باشیم که با انواع تجهیزات سازگار باشند تا کاربران در هنگام ارتقای زیرساخت‌های خود نیازی به هزینه‌های غیر ضروری نداشته باشند. اساساً، آنچه ما مشتاقانه منتظر دیدن آن هستیم، شبکه های مقیاس پذیر است که با توجه به هزینه ها طراحی شده اند، زیرا آنها فقط می توانند برای شبکه های داده مدرن که تقاضاهای آنها روز به روز در حال افزایش است، به خوبی کار کنند.
صنایع مختلف با استفاده از ماژول های QSFP و SFP چندین پیروزی را تجربه کرده اند، بنابراین تطبیق پذیری و اثربخشی آنها در تنظیمات دنیای واقعی ثابت شده است. به عنوان مثال، یک شرکت مخابراتی در سراسر جهان پس از اینکه متوجه شد که این ماژول‌ها ترافیک داده‌ای را افزایش می‌دهند، ماژول‌های QSFP را به عنوان بخشی از سیستم‌های خود ارتقا داد. این حرکت علاوه بر امکان انتقال سریعتر بسته های اطلاعاتی، شبکه آنها را قابل اعتمادتر کرد و در عین حال مقیاس پذیری را بهبود بخشید. مطالعه موردی دیگر شامل یک ارائه دهنده خدمات مالی است که ماژول های SFP را در مراکز داده خود نصب کرده است. سازمان مجبور بود از قوانین سختگیرانه ای پیروی می کرد که بر پردازش و امنیت داده های مالی خصوصی حاکم است. با این وجود، به لطف این نوع فرستنده‌های فیبر نوری، که می‌توانند بدون به خطر انداختن سطوح امنیتی لازم برای اطلاعات حساسی مانند شماره کارت اعتباری یا ارقام تامین اجتماعی، از اتصالات پرسرعت پشتیبانی کنند، با حداقل هزینه‌ها، توانسته است تمام این الزامات را برآورده کند. چنین مواردی مزایای کاربردی و ارزش‌های استراتژیک مرتبط با فناوری‌های محیط شبکه مدرن را برجسته می‌کنند، مانند آن‌هایی که توسط QSFPS یا SFPS نشان داده می‌شوند، از نظر تحقق بهبود کارایی عملیاتی و همچنین عملکردهای حیاتی کسب‌وکار از ایجاد ظرفیت تسهیل پشتیبانی می‌کنند.
امروزه فناوری هایی مانند 5G، اینترنت اشیا (اینترنت اشیا) و هوش مصنوعی (هوش مصنوعی) فشار باورنکردنی بر شبکه ها وارد می کنند. آنها نه تنها به سرعت انتقال داده های سریعتر بلکه به قابلیت اطمینان و انعطاف پذیری بیشتری نیاز دارند. به همین دلیل است که SFP ها و QSFPS ها برای رسیدن به سرعت داده های بالاتر تکامل یافته اند - برای مثال، با QSFP-DD (چگالی دوگانه) و SFP-DD که می تواند تا 400 گیگابیت در ثانیه برسد. علاوه بر این، این ماژول ها با افزایش بهره وری انرژی و همچنین مدیریت حرارتی بهتر طراحی شده اند به طوری که می توانند تعداد زیادی پورت را بدون افت عملکرد به هم نزدیک کنند. این نشان می‌دهد که SFPها و QSFPSها چقدر مرتبط و مهم هستند در این دنیای همیشه متصل که امروز در آن زندگی می‌کنیم، جایی که همه چیز هوشمندتر می‌شود.
درک تفاوت بین فرستنده گیرنده QSFP و SFP
خلاصه: این مقاله آنلاین تمایز بین فرستنده گیرنده های QSFP (قابل اتصال با ضریب فرم کوچک چهارگانه) و فرستنده گیرنده SFP (قابل اتصال با ضریب فرم کوچک) را با تمرکز بر ویژگی های فیزیکی، نرخ داده و برنامه های کاربردی معمول در محیط های شبکه بررسی می کند. این یک مقایسه دقیق از دو نوع فرستنده گیرنده را ارائه می دهد و ویژگی های منحصر به فرد و موارد استفاده آنها را برجسته می کند تا به خوانندگان کمک کند هنگام انتخاب فرستنده گیرنده مناسب برای نیازهای شبکه خود تصمیمات آگاهانه بگیرند.
ارتباط: برای متخصصانی که به دنبال یک نمای کلی واضح و مختصر از فرستنده گیرنده های QSFP و SFP هستند، این منبع بینش های ارزشمندی را در مورد جنبه های فنی و پیامدهای عملی انتخاب بین این ماژول های نوری ارائه می دهد.
ارزیابی عملکرد ماژول های QSFP و SFP برای مراکز داده
خلاصه: این مقاله ژورنال دانشگاهی ارزیابی عملکرد ماژول های QSFP و SFP را در محیط های مرکز داده ارائه می دهد و عواملی مانند سرعت انتقال، مصرف برق و سازگاری با زیرساخت های موجود را مورد بحث قرار می دهد. این مطالعه شامل داده‌های تجربی و نتایج تجربی برای مقایسه کارایی و قابلیت اطمینان هر دو نوع فرستنده گیرنده، ارائه تجزیه و تحلیل کمی از قابلیت‌های مربوطه است.
ارتباط: خوانندگان علاقه مند به تجزیه و تحلیل مبتنی بر تحقیق از فرستنده گیرنده های QSFP و SFP این منبع علمی را برای درک تفاوت های ظریف فنی و معیارهای عملکرد مرتبط با این ماژول های نوری در تنظیمات مرکز داده مفید خواهند یافت.
راهنمای سازنده: انتخاب فرستنده گیرنده مناسب – QSFP در مقابل SFP
خلاصه: این راهنمای سازنده بینش هایی را در مورد فرآیند انتخاب بین فرستنده گیرنده های QSFP و SFP ارائه می دهد و عوامل کلیدی مانند مقرون به صرفه بودن، مقیاس پذیری و سازگاری با تجهیزات شبکه را بیان می کند. توصیه های عملی و بهترین شیوه ها را برای شناسایی مناسب ترین نوع فرستنده گیرنده بر اساس نیازهای شبکه خاص، رسیدگی به چالش ها و ملاحظات رایجی که متخصصان فناوری اطلاعات با آن مواجه هستند، ارائه می دهد.
ارتباط: این راهنما به‌عنوان منبعی مستقیماً از یک سازنده معتبر، به‌عنوان یک مرجع ارزشمند برای افرادی که به دنبال هدایت فرآیند تصمیم‌گیری هنگام انتخاب بین فرستنده‌های QSFP و SFP هستند، عمل می‌کند. این تخصص فنی را با راهنمایی های عملی ترکیب می کند تا به انتخاب های آگاهانه برای استقرار شبکه کمک کند.
پاسخ: یک فرستنده و گیرنده کوچک قابل اتصال با فرم فاکتور (SFP) یک ماژول نوری است که می تواند در برنامه های مخابراتی و ارتباطات داده استفاده شود. این دستگاه فشرده و قابل اتصال به یک مادربرد شبکه - مانند سوئیچ، روتر یا مبدل رسانه - به یک کابل شبکه فیبر نوری یا مسی. فرستنده گیرنده های SFP برای کاربردهای مختلفی از جمله مخابرات، ارتباطات داده و سیستم های چند پروتکلی در دسترس هستند. آنها از سرعت 1 گیگابیت در ثانیه پشتیبانی می کنند و با استانداردهای IEEE802.3 و SFF-8472 MSA مطابقت دارند.
پاسخ: آن SFP + فرستنده و گیرنده (قابل اتصال با ضریب فرم کوچک پیشرفته) از نظر فیزیکی شبیه به یک SFP استاندارد است اما از سرعت داده تا 10 گیگابیت در ثانیه پشتیبانی می کند که آن را برای اترنت 10G و سایر برنامه های پرسرعت مناسب می کند. پورت‌هایی که اپتیک‌های SFP را می‌پذیرند معمولاً ماژول‌های SFP+ را با سرعت 10G نیز می‌پذیرند که در هنگام مهاجرت به شبکه‌های پرسرعت یا استفاده از تجهیزاتی که به نسل‌های مختلف فناوری متکی هستند، انعطاف‌پذیری را فراهم می‌کنند. با این وجود، این سازگاری به عقب اغلب با محدودیت هایی در سرعت اتصال همراه است.
پاسخ: گام بعدی در تکامل اتصال 25 گیگا بایتی پس از 10 گیگابیت از طریق SFP+، ماژول کوچک قابل اتصال با ضریب شکل (SFP28) از سرعت داده تا 25 گیگابیت بر ثانیه پشتیبانی می کند. طراحی شده برای شبکه های محاسباتی با کارایی بالا و مراکز داده نسل بعدی، پهنای باند افزایش یافته همراه با یکپارچگی سیگنال بهبود یافته را در مقایسه با پیشینیان خود مانند SFPP یا QSFP+ ارائه می دهد. با وجود این پیشرفت‌ها، - که می‌توان آن را عمدتاً به لطف فرم فاکتور اندازه کوچکتر نسبت داد که در همان سطوح چگالی پورت که توسط فناوری‌های اپتیک قبلی مانند SR4s/ER4s سازگار با MSA به دست آمده بود - این سازگاری رو به عقب دست نخورده باقی می‌ماند، به این معنی که کاربران نیازی به نگرانی ندارند. در مورد منسوخ شدن سرمایه گذاری آنها به دلیل تغییرات ایجاد شده در جاهای دیگر در زیرساخت های شبکه.
پاسخ: آنچه که ماژول های SFP (قابل اتصال با ضریب فرم کوچک) و QSF28 را از ماژول های تک کاناله SFP، SF+ و SF28 متمایز می کند این است که آنها کانال های داده متعددی دارند. با این وجود، این دو تفاوت چندانی با هم ندارند زیرا فقط در ظرفیت سرعت متفاوت هستند. اغلب برای اتصالات تا 40 گیگابیت بر ثانیه با خطوط 4×10 گیگابیت بر ثانیه استفاده می شود، در حالی که نسخه اصلاح شده آنها برای اتصالات 100 گیگابیت بر ثانیه با کانال های 4×25 گیگابیت بر ثانیه طراحی شده است.
پاسخ: اگرچه همه این فرستنده‌ها می‌توانند در یک نوع پورت روی سوئیچ یا روتر قرار بگیرند، اما قابلیت‌های سرعت خاصی وجود دارد که آنها را با یکدیگر ناسازگار می‌کند و همچنین تفاوت‌هایی در پشتیبانی کانال دارد. معمولاً دستگاه‌های نوری با سرعت بالاتر مانند پورت‌های مجهز به QSFP28 می‌توانند اپتیک‌های با سرعت پایین‌تر مانند FP+ را بپذیرند اما آنها را با سرعت اصلی خود کار می‌کنند. این ویژگی در هنگام راه‌اندازی شبکه‌ها انعطاف‌پذیری را فراهم می‌کند، اما مهم است که به یاد داشته باشید که هر دو طرف باید از سرعت‌های یکسانی پشتیبانی کنند در غیر این صورت به درستی با هم کار نمی‌کنند.
پاسخ: مزایای استفاده از ماژول SPF28 در شبکه های امروزی که به پهنای باند بالا همراه با حداقل تاخیر نیاز دارند، بسیار زیاد است. این به این دلیل است که این ابزارها می توانند داده ها را با سرعت حداکثر 25 گیگابیت بر ثانیه انتقال دهند، بنابراین برای اترنت 25G، عملیات مقیاس ابر/وب و همچنین سوئیچ مرکز داده در میان سایر موارد مناسب هستند. به لطف این فناوری، شبکه‌ها با به کارگیری شبکه‌های کوچکتر با ظاهر بهتر با عملکرد افزایش یافته کارآمدتر می‌شوند، بنابراین برای مناطق شلوغی که نیاز به اتصالات سریع دارند مناسب‌تر هستند.
پاسخ: تفاوت اصلی بین فرستنده گیرنده SFP تک حالته و چند حالته در کابل های فیبر نوری مورد استفاده نهفته است. واحدهای تک حالته به خوبی با فیبرهای تک حالته در مسافت طولانی کار می کنند زیرا می توانند در فواصل بسیار طولانی تری در مقایسه با فیبرهای چند حالته ارسال کنند. تضعیف سیگنال و تداخل در فواصل طولانی. از سوی دیگر، SFP های چند حالته برای انتقال در فواصل کوتاه طراحی شده اند که در آن هسته های بزرگتر حالت ها یا مسیرهای انتقال نور را امکان پذیر می کنند، اما در معرض خطر بیشتر تخریب سیگنال در حین انتقال هستند.
پاسخ: برای انتخاب فرستنده گیرنده مناسب برای یک شبکه معین، مهم است که بدانیم چه سرعتی لازم است، آیا از کابل‌های مسی یا فیبری استفاده می‌شود و سیگنال‌ها از جمله موارد دیگر در مورد طراحی شبکه خاص چقدر باید طی کنند. انواع مختلف سرعت ها و ظرفیت های پهنای باند متفاوتی را ارائه می دهند بنابراین برخی بسته به نیازهای برنامه مناسب تر از سایرین هستند. جستجوی مشاوره حرفه ای تضمین می کند که نیازهای شبکه فعلی برآورده می شود و در عین حال مقیاس پذیری آینده را نیز در نظر می گیرد که کارایی را به ازای هزینه فرستنده گیرنده انتخابی به حداکثر می رساند.
